Autor: Dorota Uliasz

Cyklicznie spotykam się z młodymi stażem szefami w firmach produkcyjnych. Ta sytuacja, czyli awans z operatora na mistrza (czy też jak w Twojej firmie nazywany jest ten pierwszy stopień zarządzania), jest bardzo ważna na ścieżce kariery. Często też trudna, bo dana osoba z pracownika staje się szefem. Po raz pierwszy w praktyce sprawdza się w roli osoby kierującej pracą innych. Dlatego też wielu młodych stażem szefów szuka informacji o tym, jak najlepiej poradzić sobie na nowym stanowisku. Oczywiście, często dostają pomoc w postaci szkoleń czy też wsparcia swoich przełożonych, jednak z rozmów z nimi wiem, że chętnie szukają wskazówek, które pomagają im odnaleźć się w nowej roli. W tym artykule opiszę kilka kwestii dotyczących umiejętności przydatnych na tej drodze szefom.

Dynamicznie zmieniająca się rzeczywistość wokół nas wpływa na rynek pracy. Firmy konsultingowe badające funkcjonowanie przedsiębiorstw zwracają uwagę, że zarówno pandemia COVID-19, jak i wojna w Ukrainie spowodowały swoistą rewolucję na rynku pracy, za którą stoją konkretne wyzwania dla osób zarządzających w firmach. Równocześnie, gdy rozmawiam z kierownikami na co dzień pracującymi z ludźmi, oni również zwracają uwagę na to, że obecne czasy są wyzwaniem, jeśli chodzi o kierowanie zespołem. Nie tylko zmieniająca się bardzo dynamicznie rzeczywistość ma na to według nich wpływ, ale także zmiany w oczekiwaniach i wartościach samych pracowników.

PRACUJĄC Z FIRMAMI PRODUKCYJNYMI, MAM CZĘSTO MOŻLIWOŚĆ PRZYGLĄDANIA SIĘ TEMU, JAK WYGLĄDAJĄ RELACJE PRODUKCJA (KIEROWNICY LINIOWI) – BIURO (PRACOWNICY DZIAŁU PERSONALNEGO). SZCZEGÓLNIE WAŻNE JEST TO, W JAKI SPOSÓB UKŁADA SIĘ TA WSPÓŁPRACA, GDY TAK JAK TERAZ TRUDNO POZYSKAĆ I ZATRZYMAĆ DOBRYCH PRACOWNIKÓW. A TO WŁAŚNIE DOBRA WSPÓŁPRACA KIEROWNIKÓW LINIOWYCH I PRACOWNIKÓW DZIAŁU PERSONALNEGO JEST JEDNYM Z WARUNKÓW SKUTECZNEGO DZIAŁANIA. MOJE DOŚWIADCZENIE POKAZUJE, ŻE WSPÓŁPRACA BYWA RÓŻNA. ZNAM PRZYKŁADY, ŻE WSZYSTKO DZIAŁA SPRAWNIE, ALE TEŻ SYTUACJE, GDZIE NIEKONIECZNIE TAK JEST. TO ZAINSPIROWAŁO MNIE DO TEGO, BY PODSUMOWAĆ I OPISAĆ TE PRAKTYKI.

Niedawno prowadziłam cykl szkoleń dla mistrzów produkcyjnych. Temat dotyczył wdrażania nowych pracowników i często dyskutowaliśmy o tym, jak ich skutecznie motywować. Tak, by Ci najbardziej sensowni chcieli zostać jak najdłużej w firmie. Jednym z ćwiczeń było zadanie, w którym mistrzowie mieli przypomnieć sobie swoje pierwsze dni w pracy. Tak na marginesie polecam tego typu sposób myślenia w różnych sytuacjach. Postawienie się w innej roli niż obecna: przypomnienie sobie na podstawie swoich doświadczeń czy też po prostu zastanowienie się, jak bym w takiej sytuacji myślał czy działał – to świetny sposób, by na dany temat spojrzeć z innej, szerszej perspektywy. W tym przypadku zachęcałam, by z roli szefa przejść na chwilę w rolę pracownika. To nie tylko poszerza spojrzenie, lecz także pomaga zrozumieć perspektywę drugiej strony.

Przełom roku (ostanie miesiące roku i pierwszy kwartał) w wielu firmach to czas formalnych ocen pracowniczych. Sama widzę to po wzroście zainteresowania artykułami na moim blogu z tego zakresu – szczególnie dotyczącymi błędów oceniania. Myślę więc, że to dobry czas, by podzielić się z czytelnikami moimi wnioskami z funkcjonowania systemów ocen w firmach produkcyjnych.

Czy ma znaczenie to, by pracownik dobrze czuł się w swoim miejscu pracy? Czy firma, w której pracownik ma poczucie, że w różnego typu sytuacjach (także trudnych) ma wsparcie ze strony pracodawcy, będzie bardziej atrakcyjna dla kandydatów?

Właśnie przyglądam się wprowadzaniu zmian w procesie onboardingu w dużym zakładzie przemysłowym. Trzymam kciuki za ten projekt, bo każda z osób, z którą rozmawiam: czy jest to kadra zarządzająca, czy też pracownicy działów personalnych, zwraca uwagę na to, jak w ostatnich latach zmieniła się rzeczywistość dotycząca zatrudniania pracowników. Brak kandydatów czy precyzyjniej odpowiednich – posiadających konkretne umiejętności – przyszłych pracowników powoduje, że firmy szukają pomysłu, by być jak najskuteczniejszym w szeroko pojętym procesie zatrudniania. Po to, by przyciągnąć odpowiednich ludzi do organizacji, a na dodatek, by Ci pracownicy chcieli w niej zostać jak najdłużej. Jednym z pomysłów, który ma to ułatwić, jest właśnie proces onboardingu.

Temat wypalenia zawodowego obecnie jest bardzo często poruszany ze względu na czas pandemii. Jednak najczęściej słyszymy o nim w perspektywie pracowników, którzy są zatrudnieni w tzw. zawodach pomocowych. To przede wszystkim branża medyczna. Faktem jest, że specyfika ich pracy bardzo podnosi ryzyko wystąpienia tego syndromu. Jednak nie bez przyczyny mówi się, że wypalenie zawodowe to jedna z chorób cywilizacyjnych XXI wieku.