Nowelizacja Kodeksu pracy z sierpnia 2013 r. wprowadziła tzw. ruchomy czas pracy. Wprowadzone rozwiązania pozwalają na dwojakie organizowanie pracy poprzez wprowadzenie (art. 1401 k.p.):
- różnych godzin rozpoczynania pracy w dniach, które zgodnie z tym rozkładem są dla pracowników dniami pracy – pracodawca wyznacza pracownikowi sztywne godziny rozpoczynania i kończenia pracy (§ 1 ww. artykułu);
- określenie przedziału czasu, w którym pracownik decyduje o godzinie rozpoczęcia pracy w dniu, który zgodnie z tym rozkładem jest dla pracownika dniem pracy (§ 2 ww. artykułu).
POLECAMY
- Obie formy ruchomego czasu pracy wykluczają się wzajemnie.
- Wykonywanie pracy w ruchomym czasie pracy nie może naruszać odpoczynków dobowych i tygodniowych.
- W tych rozkładach czasu pracy ponowne podjęcie pracy w tej samej dobie pracowniczej nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych.
Przykład 1.
Pracodawca skorzystał z możliwości wprowadzenia ruchomego czasu pracy i sporządzając rozkłady czasu pracy pracowników, wyznacza różne godziny rozpoczynania pracy. Pracownicy nie mogą samodzielnie zmieniać godzin rozpoczynania pracy (tab. 1).
Poniedziałek | Wtorek | Środa | Czwartek | Piątek | Sobota | Niedziela |
---|---|---|---|---|---|---|
9.30–17.30 | 8.30–16.30 | 8.00–16.00 | 10.00–18.00 | 8.00–16.00 | W5 | Wn |
8 godzin | 8 godzin | 8 godzin | 8 godzin | 8 godzin |
Przykład 2.
W porozumieniu ze związkami zawodowymi ustalono, że w zakładzie pracy będzie stosowany ruchomy czas pracy przewidujący, że pracownicy są zobowiązani rozpoczynać pracę w przedziale od 7.30 do 9.30 i nas...