Redukcja etatów. Jak rozwiązać umowę z pracownikiem bez narażenia pracodawcy na konsekwencje prawne?

Z praktyki kierownika produkcji Otwarty dostęp

Ogłoszony w Polsce stan epidemii oraz zmieniające się jak w kalejdoskopie obostrzenia trudno uznać za działające stymulująco na naszą gospodarkę. W tym artykule przedstawimy w pigułce szereg praktycznych aspektów procedury zwolnienia pracownika, aby pomóc zapewnić zgodność zwolnienia z prawem i możliwie najdalej zabezpieczyć pracodawcę przed roszczeniami.

Zwalnianie pracowników jest jednym z trudniejszych (i zarazem nieodzownych) elementów prowadzenia działalności i zarządzania zasobami ludzkimi. Jest to proces trudny nie tylko ze względu na często towarzyszące mu silne emocje – nieprawidłowo przeprowadzone zwolnienie pracownika naraża pracodawcę na przykre konsekwencje: wieloletnie procesy sądowe, które skończyć się mogą koniecznością wypłaty odszkodowania i pokrycia kosztów sądowych. 

REKLAMA

​​

O rozwiązywaniu umów słów kilka

Punktem wyjścia będzie przypomnienie możliwych sposobów rozwiązania umowy o pracę. 
Artykuł 30 § 1 k.p. wskazuje, że istnieją cztery tryby rozwiązania umowy o pracę:

  • na mocy porozumienia stron,
  • za wypowiedzeniem,
  • bez wypowiedzenia,
  • z upływem czasu, na który umowa była zawarta. 

W odniesieniu do tego ostatniego warto wskazać, że nieprzedłużenie umowy na czas określony nie powinno być postrzegane jako zwolnienie pracownika. Pracodawca nie ma obowiązku przedłużać umowy (z zastrzeżeniem limitu stosowania umów terminowych – art. 25(1) k.p.). Jeżeli pewnej grupie pracowników umowy będziemy przedłużać, a innym nie, wówczas należy jedynie mieć na uwadze to, aby podejmując takie decyzje, kierować się obiektywnymi, niedyskryminującymi kryteriami.
Pierwsza z form zakończenia stosunku pracy to rozwiązanie umowy z zachowaniem okresu wypowiedzenia, zwane potocznie „wypowiedzeniem”. Sposób wypowiadania umów w tym trybie różni się w zależności od tego, czy pracownik zatrudniony jest na umowę o pracę na czas nieokreślony, czy na umowę terminową. W tym pierwszym przypadku mogą być konieczne konsultacje ze związkami zawodowymi, a wypowiedzenie powinno zawierać uzasadnienie i być oparte na rzeczywistej i konkretnej przyczynie, np. nienależyte wykonywanie obowiązków (o samym trybie i podstawach wypowiedzenia powiemy jeszcze w dalszej części tekstu).
Rozwiązanie bez wypowiedzenia oznacza, że zatrudnienie ustaje ze skutkiem natychmiastowym, bez zachowywania okresów wypowiedzenia. Najczęściej rozumie się przez to zwolnienie „dyscyplinarne”, tj. na podstawie art. 52 k.p, w szczególn...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy