Zdarzenia zaliczane i niezaliczane do czasu pracy

Okiem inspektora

CZASEM PRACY JEST CZAS, W KTÓRYM PRACOWNIK POZOSTAJE W DYSPOZYCJI PRACODAWCY W ZAKŁADZIE PRACY LUB W INNYM MIEJSCU WYZNACZONYM DO WYKONYWANIA PRACY (ART. 128 K.P.). OBEJMUJE JEDNAK NIE TYLKO FAKTYCZNE (EFEKTYWNE) WYKONYWANIE PRACY.

Do czasu pracy zalicza się:

REKLAMA

​​

  • czas rzeczywistego wykonywania pracy,
  • czas pozostawania w dyspozycji pracodawcy bez wykonywania pracy.

Dodatkowo przepisy przewidują, w niektórych sytuacjach, prawo pracownika do zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy. Jest to usprawiedliwiona nieobecność w pracy.

Okresy niewykonywania pracy wliczane do czasu pracy

Do czasu pracy wlicza się (poza okresami rzeczywistej pracy):

  • przerwę w pracy, tzw. śniadaniową,
  • przerwy na gimnastykę pracowników niepełnosprawnych,
  • przerwy przy obsłudze monitora ekranowego,
  • przerwy w pracy pracowników pracujących w warunkach szkodliwych,
  • przerwę na karmienie dziecka piersią,
  • czas odbywanych szkoleń BHP.


Przerwa śniadaniowa

Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej 6 godzin, pracownik ma prawo do przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut (art. 134 k.p.). Prawo do przerwy powiązane jest z faktycznym czasem pracy w ciągu jednego dnia pracy, a nie z obowiązującym pracownika dobowym wymiarem czasu pracy.
Kwadrans to minimalny czas trwania przerwy. Nie ma przeszkód, aby pracodawca wprowadził dłuższą przerwę (np. 20 lub 30 minut). 

Niewprowadzenie takiej przerwy lub wprowadzenie krótszej niż 15 minut stanowi wykroczenie przeciwko prawom pracownika. Pracownik nie może się zrzec prawa do przerwy. 

W przypadku przedłużonego dobowego wymiaru czasu pracy, np. w równoważnym czasie pracy, pracownikowi w dalszym ciągu przysługuje tylko jedna przerwa. Pracodawca nie ma obowiązku wprowadzania dodatkowej przerwy. Oczywiście może to zrobić dobrowolnie.

Przykład
Pracownik zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy świadczy pracę w niektóre dni tygodnia przez 4 godziny – w takim przypadku nie ma prawa do przerwy. W inne pracuje przez 7 lub 8 godzin – wtedy przysługuje mu co najmniej  15-minutowa przerwa.
 

Ważne

Pracownikowi młodocianemu przysługuje 30-minutowa przerwa już przy dobowym wymiarze czasu pracy przekraczającym 4,5 godziny.


Przerwy na karmienie dziecka piersią

Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dodatkowych, płatnych przerw (art. 187 k.p.). Warunkiem uzyskania prawa do przerwy jest zatrudnienie w wymiarze co najmniej 4 godzin dziennie (tab. 1).
 

Tabela 1. Czas pracy kobiety karmiącej piersią
Dzienny wymiar czasu pracy Liczba karmionych dzieci Przysługujące przerwy
do 4 godzin 1 dziecko nie przysługują przerwy
więcej niż 1 dziecko
od 4 do 6 godzin 1 dziecko 1 x 30 minut
więcej niż 1 dziecko 1 x 45 minut
6 godzin i więcej 1 dziecko 2 x po 30 minut
więcej niż 1 dziecko 2 x po 45 minut


 

Prz...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 numerów czasopisma "Menedżer Produkcji"
  • Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
  • Dodatkowe dokumenty do pobrania i samodzielnej edycji
  • ...i wiele więcej!

Przypisy