O kluczu do motywacji

Odkąd istnieje przemysł, kierownicy, menedżerowie oraz liderzy na różne sposoby próbują zmotywować swoje zespoły do bardziej wydajnej pracy, rozwoju na rzecz wyników czy ich własnej satysfakcji. Często z różnym skutkiem, nierzadko przeciwnym niż zakładany. Dlaczego tak się dzieje? Czy istnieje klucz, który zachęci pracownika do większej wydajności, a jednocześnie pozwoli mu czuć się w organizacji dobrze i pozostać w niej na dłużej? 

​​

Na początek – relacja!

Sytuacja na rynku pracy zmieniła się w ciągu ostatnich kilku lat diametralnie, a typowy „socjal” przestał już wystarczać… Obecnie jeśli chcesz być dla pracownika atrakcyjnym pracodawcą – szefem, musisz mu dać to, co jest dla niego naprawdę ważne, i to, czego nie znajdzie w żadnej innej organizacji. 
Jednym ze sposobów i przywoływanym niejednokrotnie kluczem do sukcesu motywacyjnego jest relacja, jaka tworzy się pomiędzy pracownikiem a jego bezpośrednim przełożonym. Coraz więcej słyszy się na szkoleniach i spotkaniach zarządów o tym, jak ważna jest ludzka twarz szefa. Bardzo często jednak górę bierze wynik, a jakość relacji przechodzi na dalszy plan.

Jak pokazują badania i obserwacje, najskuteczniejsi w osiąganiu celów krótkoterminowych są przełożeni zarządzający w sposób autorytarny i technokratyczni. Jednocześnie to w takich zespołach będziemy widzieć wysoką fluktuację kadr oraz niski poziom lojalności wobec firmy. Pracownik nie zechce pracować w organizacji, która uniemożliwia mu zdobywanie nowych umiejętności czy po prostu szeroko rozumiany rozwój. Gdy firma dostrzeże sens w promowaniu długofalowych i pozytywnych relacji szefów z podwładnymi, musi regularnie dbać o wzmacnianie takich niestereotypowych postaw, nagradzając je na zebraniach i konferencjach, tak aby stały się powszechne i stanowiły swego rodzaju standard zarządzania w organizacji. Z punktu widzenia organizacji, najtrafniejszym rozwiązaniem wydawałoby się zrezygnowanie z części nagród pieniężnych, bonusów...