Nowy na czele zespołu

Wiele osób potrafi cieszyć się z awansu kolegi, traktując taką sytuację jako szansę na własny rozwój. Taki pozytywny przykład może być dla nich motywacją, jeżeli myślą o wspinaniu się po szczeblach kariery zawodowej. Jednak w licznych przypadkach awans kolegi traktowany jest jako osobista porażka. Pojawia się pytanie: „Dlaczego to on dostał tę propozycję, a nie ja?”. W takiej sytuacji rodzi się wiele negatywnych emocji, które mogą niekorzystnie wpływać zarówno na nowego kierownika, jak i na cały zespół. Powiedzmy sobie szczerze: wielu pracowników w takiej sytuacji czuje się niedocenionych. Trudno jest im zaakceptować fakt, że to nie oni zostali awansowani. Kiedy do głosu dochodzą takie emocje, jak zazdrość, złość czy rozczarowanie, trudno jest mówić o dobrej atmosferze w zespole. Jednak dużo zależy od tego, jakie relacje panowały między pracownikami jeszcze przed awansem. Jeśli były zbudowane we właściwy sposób, mogą ułatwiać dostosowywanie się do zmiany.

​​

Nie warto jednak się oszukiwać, że w nowej sytuacji nie zmienią się relacje w zespole. Wejście w nową rolę zawsze wiąże się z koniecznością dokonania pewnych zmian. Do tej pory pracowników łączyły relacje koleżeńskie, które w nowej sytuacji zostaną zastąpione relacją szef – podwładny. W tym momencie wielu nowych kierowników popełnia błąd, próbując na siłę dokonać zmian, które wydają się im właściwe. 

Możliwe, że spotkałeś się z przypadkiem, w którym awansowana osoba zaczynała się zachowywać zupełnie inaczej niż do tej pory. Będąc członkiem zespołu produkcyjnego, często się uśmiechała i cieszyła z życia. Po awansie jednak, starając się zachować zbyt duży dystans, zmieniła swój dotychczasowy sposób bycia. Takie nagłe zmiany nie są korzystne ani dla niej samej, ani dla zespołu. Trudno wtedy mówić o wiarygodności kierownika, który w pewien sposób zatracił własną osobowość. Wchodzenie w nową rolę nie jest takie proste....